۱۳۸۶/۰۵/۱۰

نامه سرگشاده شوراي صنفي مرکزي دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي تهران درباره مشکلات رفاهي معيشتي دستياران


دستیاران رشته های تخصصی گروه پزشکی، برگزیدگان جامعه پزشکی و بخشی از نخبگان کشور به شمار می روند که بار اصلی ارائه خدمات درمانی در بیمارستانهای دانشگاهی به عنوان مراکز عمده درمانی کشور، بر دوش آنان قرار دارد و ادامه ارائه خدمات بدون حضور دستیاران حتی به مدت کوتاه نیز غیرممکن و بحران آفرین است.فقدان نظام حقوقی منطقی و مدون و تشکل صنفی سازمان یافته، عدم حمایت سازمان نظام پزشکی از دستیاران علیرغم عضویت آنان در سازمان، فقدان فرصت و انگیزه کافی برای پیگیری مطالبات به لحاظ حجم سنگین محتوای آموزشی و وظایف درمانی، وجدان و نجابت حرفه ای سنتی حاکم بر رشته پزشکی، مقررات آموزشی و انضباطی سخت گیرانه حتی در قبال فعالیتهای صنفی و ... همواره مانع پیگیری جدی مطالبات منطقی و قانونی دستیاران بوده حاصل این عوامل انبوهی از مطالبات برآورده نشده می باشد.دستیاران رشته های تخصصی پزشکی، در حالیکه دارای مدرک پزشکی عمومی بوده عمدتاً در بیمارستانها در کنار آموزش، به ارائه خدمات درمانی تخصصی اشتغال دارند، امّا از نظر کمک هزینه دریافتی به عنوان تنها منبع درآمد زندگی شان با اقشار پایین تر از متوسط جامعه نیز قابل مقایسه نیستند. به بیان دیگر دریافتی ماهیانه فقط 205 هزار تومان (دستیاران مجرد) و 285 هزار تومان (دستیاران متأهل)فاقد توجیه منطقی، قانونی، عرفی و شرعی می باشد زیرا:1-دستیاران بر اساس قوانین فعلی، حق هیچگونه فعالیت درمانی درآمدزا را نداشته، بر خلاف سایر پزشکان شاغل در دستگاههای دولتی، در قبال این موضوع، حق محرومیت از مطب نیز نمی گیرند.2-باتوجه به اعلام خط فقر 000/400 تومان در سال 83 در تهران، در حال حاضر دستیاران جزء قشر فقیر جامعه محسوب می شوند! به بیان دیگر با احتساب هزینه های سرسام آور زندگی، دریافتی دستیاران حتی کفاف پرداخت اجاره بهای یک واحد مسکونی 70 متری در مناطق جنوب شهر بسیاری از شهرهای بزرگ را نمی دهد بقیه هزینه های زندگی بماند!3-حجم کار دستیاران با هیچ یک از قوانین فعلی همخوانی ندارد. تعداد زیاد کشیکهای طاقت¬فرسا که در برخی رشته ها تا 20 کشیک در ماه نیز می رسد) در کنار ساعات موظفی حضور روزانه دستیاران در بیمارستانها به مدت 9 ساعت در روز، به طور میانگین، ماهیانه حدود 400 ساعت کار سخت و پراسترس را برای دستیاران به همراه دارد که نه با قانون کار و نه با قانون استخدام کشوری همخوانی دارد و دریافتی دستیاران با این حجم کار اصلاً منطقی به نظر نمی رسد. با یک حساب ساده می توان دریافت دستیاران در قبال هر یک ساعت کار درمانی، کمتر از هزار تومان دریافت می کنند!4-دستیاران علیرغم مبلغ دریافتی ناچیزشان، درآمدزایی فوق العاده ای برای بیمارستانها دارند. یک دستیار با احتساب میانگین ده ویزیت روزانه بیماران بستری و ویزیت 50 بیمار در هر کشیک و ده کشیک در هر ماه، ماهیانه بیش از دو میلیون تومان برای بیمارستانها درآمدزایی دارد.امّا یک ریال از این مبلغ قابل توجه نیز به خودشان تعلق نمی گیرد و جالب تر اینکه دستیاران مسئولیت قانونی این بیماران را نیز بر عهده دارند و برای اجتناب از پرداخت مبالغ سنگین دیه وارش در موارد احتمالی قصور، خودشان باید خود را بیمه مسئولیت مدنی پزشکان کنند و بیمارستان ها در این مورد هیچگونه مسئولیتی را نمی پذیرند. نکته جالب دیگر اینکه دستیاران برای دریافت خدمات درمانی حتی در بیمارستان خودشان نیز بیمه نیستند و می توانند مثل سایر افراد با پرداخت 50% حق بیمه، مشمول بیمه خدمات درمانی (در بیمارستان محل کار خودشان!) شوند.دستیاران، دانشجو هستند امّا دانشجویانی که بن کتاب، بیمه درمانی و خوابگاه به آنان تعلق نمی گیرد! دستیاران موقع کم کردن مالیات از دریافتی ناچیزشان، مثل کارکنان دولتی هستند امّا با این تفاوت که حق الزحمه آنان بر پایه جداول و ضرایب کارکنان دولت پرداخت نمی شود! دستیاران، پزشک و عضو نظام پزشکی هستند ولی نظام پزشکی در قبال آنها مسئولیتی را احساس نمی کند! دستیاران به راستی که هستند؟!! رئیس محترم جمهور! وزیر محترم بهداشت! اعضای محترم کمیسیون بهداشت و درمان و آموزش و تحقیقات مجلس! رئیس محترم سازمان نظام پزشکی! ...یک نفر بیاید دستیاران رشته های تخصصی پزشکی را از زیر خط فقر خارج کند!

شورای صنفی مرکزی دانشگاه علوم پزشکی تهران

هیچ نظری موجود نیست: